سانتانا: بررسی فیلم اکشن آنگولایی نتفلیکس

سانتانا: بررسی فیلم اکشن آنگولایی نتفلیکس
از آنگولا یک فیلم اکشن مشتق شده با محدودیت های عمده ساختاری ، که تنها نت های مثبت آن در سکانس های پویا ثبت می شود. از 28 آگوست در Netflix موجود است.

فیلمی که از فیلمبرداری انتظار ندارید ؛ این سانتانا است. در واقع ، هر چقدر هم که سعی کنید در حافظه خود فرو بروید ، بازگشت به سطح خاطرات سابقه در زمینه فیلم های اکشن ساخته شده در آنگولا واقعاً سخت است. در نتیجه ، کنجکاوی اولیه نسبت به محصولی ژانر متولد و متولد شده (در تولید مشترک با آفریقای جنوبی) در و از شکم کشوری که گذشته خود را ندارد ، چه رسد به سنتی که در هنر هفتم و در بخش سمعی و بصری به طور کلی ، باید بگوییم که بسیار بالا بود. و این کنجکاوی بود که ما را در چشم انداز Netflix راهنمایی کرد ، جایی که فیلم به نویسندگی و کارگردانی مشترک مارادونا دیاس دوس سانتوس و کریس رولند در تاریخ 28 آگوست به نمایش درآمد.

سانتانا توسط قانون نادرستی که من می خواهم ضربه خورده است اما نمی توانم

سپس ، همانطور که غالباً در این موارد اتفاق می افتد ، صفحه نمایش است که طلسم را شکسته و همچنین تخم مرغ های موجود در سبد را نشان می دهد ، تمام محدودیت های یک عمل مشتق را نشان می دهد که با حسادت به بازارهای بین المللی نگاه می کند و با ناامیدی به ستاره راه راه چشم می زند. سعی کنید از آن تقلید کنید ، بدون اینکه واقعاً با خودش و پتانسیل واقعی آن کنار بیاید. با نگاه کردن به سانتانا ، آرزو می کنم کسی که می خواهد طولانی ترین قدم را بردارد اما نمی توانم. واقعیت ایجاد یک محصول مشابه ، به علاوه کشوری مانند آفریقای جنوبی که سینما در آن سراب بوده و باقی مانده است ، یک اقدام شجاعانه و یک چالش است. از این منظر این یک پیروزی است که شاید بتواند مسیرهای جدیدی را برای سینمای محلی باز کند ، اما در حال حاضر آنچه در سکوی آمریکایی شاهد بوده ایم یک فیلم ضعیف از نظر اصالت ضعیف و دارای شکاف های بزرگ است. از اجرای بازیگران. شکنندگی و کاستی هایی که با تعادل باعث ایجاد شکافهای قابل مشاهده و صعب العلاج شده است.

دسیسه ها ، معاملات سایه ، انتقام و روابط بیولوژیکی ، در خدمت یک فیلم بسیار مشتق

داستان دو برادر مخالف ، هر دو پلیس ، که در طی عملیاتی برای برچیدن تجارت بزرگ مواد مخدر مسیرهای متقاطع خود را می بینند ، بسیار ابتدایی است و به طور گسترده ای مدون است. هیچ چیز که قبلاً در گردش دیده نشده باشد و حتی وقتی ماتیاس (رائول روساریو) و دیاس (پائولو آمریکنو) سرانجام کشف کنند رئیس بی رحمی که شکار می کنند ، یعنی فریرا (راپولانو سایپمو) هیچ نشانه ای از حرکت را نشان نمی دهد ، همان مردی است که پدر و مادرشان را در کودکی کشته است. در واقع ، سانتانا درست 35 سال قبل از وقایع روایت شده با یک قتل مظلومانه و وحشیانه در مقابل چشمان برادر بزرگترش ، افتتاح می شود. از اینجا می بینیم که در یک چشم به هم زدن پیش بینی شده در حال حاضر ، در یک سس مایونز دیوانه از دسیسه ها ، روابط خانوادگی و انتقام ، با تحولات تحقیقاتی که مستقیماً به رئیس بی رحم وظیفه منجر می شوند ، دست و پنجه نرم می کنیم. همه با برخی از سکانس های داغ ، اینجا و آنجا در جدول زمانی قرار داده شده تا نگاه و گوش مخاطب را از شکاف ها و کمبود روایی و دراماتیک فیلم نامه منحرف کند.

چند صحنه اکشن قابل توجه تنها یادداشت های مثبت سانتانا است

چند صحنه اکشن واقعاً قابل توجه (حمله رعد اسا در انبار موتامبا و حمله مضاعف مزدوران در خانه های ماتیاس و دیاس) ، جایی که آدرنالین و نمایش بالستیک حداقل به مدیران اجازه می دهد مهر کارت. همان موردی که باید یک بار به خمیر کاغذ فرستاده شود شاهد وقایع منتهی به افریقای جنوبی است که در آن سانتانا بدترین وضعیت خود را نشان می دهد. بنابراین از م dynamicلفه دینامیکی موجود در جدول زمانی می توانید یادداشت های مثبتی بدست آورید ، اما در اینجا نیز باید در 106 دقیقه موجود با ذره بین به دنبال آنها بگردید.