- مصاحبه: VINCENT CASSEL -

- مصاحبه: VINCENT CASSEL -
"همه چیز ما را به واکنش بیش از حد احشایی سوق می دهد"
 
این روزها او در Partisan بازی می کند ، یک فیلم عالی اولین کارگردان زیر 30 سال استرالیایی. اما برای تمام ابدیت ، وینسنت کسل وینز باقی خواهد ماند و به عنوان اولین بازیگر رپ در تاریخ سینمای فرانسه تایید شده است. خوب است ، ما بیستمین سالگرد La Haine را جشن می گیریم. توسط ژان ویک چاپوس - تصاویر: آیریس هاتزفلد
 
 
اخیراً ماتیو کسوفویتس گفت که برای فیلمبرداری La Haine 2 آماده است. آیا جامعه فرانسه در این فیلم به تصویر کشیده شده از امروز بدتر است یا بهتر؟
خوب ، از یک طرف خوب است که این فیلم همچنان در اخبار است. اما از طرف دیگر ، چه حیف که هنوز برخی هستند که فکر می کنند: "لعنت ، نفرت جاری است! "ادغام در این کشور به مراتب بدتر پیش می رود ، جوانان را ملاقات می کنند ، هیچ کس اهمیتی نمی دهد که اعتباراتی را برای سیاست های شهر و به ویژه حومه اعطا کند. بنابراین چه امروز از بیست سال پیش هم بدتر باشد ، پاسخ من بله است ، بدتر است. خیلی بدتر ، حتی ...
 
آیا تصور می کنید که تصویر جوانان حومه امروزه بیش از روزهای لاهین یا زمانی که برادر شما در حال رپ کردن آینده ای است که ما را نگه می دارد ، خراب شده است؟ با گروه آدمکش او؟
من قصد ندارم نوستالژی بازی کنم ، اما در دهه 1990 اوضاع متشنج بود ، با این تفاوت که هنوز کمی امید وجود داشت. از طریق رپ ، از طریق حرکات از خیابان. این اولین باری بود که نگرانی های نسلی ما بیشتر از کنسرت های هیپ هاپ به مخاطبان می رسید. سخنرانانی برای آن وجود داشتند: سوابق NTM ، Assassin ، IAM ، طرح هایی از Jamel Debouze در رادیو نوا یا فیلم هایی مانند La Haine و Ma 6-T شکسته می شوند. و فقط در چند سال کوتاه ، مواد حل شده به جرم تبدیل شدند.
 
اخیراً ، نمایشگاهی دهه 1990 را جشن گرفت ، اما همچنین اثری را که این دهه در جامعه ، در سینما ، در سیاست ، هیپ هاپ و ... بر جای گذاشت. چه چیزی از آن زمان باقی مانده است؟
نقاشی های دیواری ، دوستان آزاد در یک زمین بایر ، انرژی باند ، Kassovitz ، NTM ، Assassin. این جوانی من بود ، اما برخی از آنها احتمالاً خیلی زود بهبود یافتند. شاید حتی از اصل مطلب بیش از حد استفاده شده باشد. تبلیغات و رسانه ها طراوت دهه 1990 را به چیزی تجاری مبدل کرده اند ، مرز آزار دهنده و کلیشه ای است. اثبات این که شما از La Haine به فیلم Les Kaïra رفتید. و سرانجام ، دیدن یک مشت شرور که صنعت از آنها می خواهد "واش ، واش" را روی صفحه نمایش ببیند چه فایده ای دارد؟ به هیچ! مگر قطعاً برای تقویت تعصبات برخی ...
 
اگر در دهه 2010 دوباره بیست ساله بودید ، کجا می رفتید که زیر زمین خود را پیدا کنید؟
امروزه موارد زیادی در اینترنت وجود دارد. همه چیز آنجاست: دیسک های خوب برای بارگیری ، فرهنگ ، ابتکارات شهروندان که هرگز ساعت 8 شب در تلویزیون ظاهر نمی شوند ، هنرمندان ... بنابراین زیرزمینی ، همانطور که می گویید ، در وب گسترش یافته است ، حتی یک کلیشه برای گفتن این است. اکنون ، اعتراف می کنم که من همیشه نمی دانم چگونه می توانم این همه اطلاعات را که به من سر می زند ، توییت ها ، وضعیت فیس بوک ، هشدارهای گوگل را مرتب کنم. من سعی می کنم برای بچه هایم ماهیت دامهایی را که در اینترنت وجود دارد نیز توضیح دهم: جلوگیری از افتادن به دستکاری.
"بدون شک جوانی من خیلی زود بهبود یافت. تبلیغات و رسانه ها طراوت دهه 1990 را به چیزی تجاری مبدل به آزار و کلیشه تبدیل کرده اند. "
دستکاری ، این است که می گویند؟
بدون شک زیرا همه چیز ما را وادار می کند تا در این جامعه به شکلی بسیار احشایی واکنش نشان دهیم. خیلی احشایی ، حتی و وقتی واکنش احشایی نشان می دهیم ، مزخرف عمل می کنیم ، خیلی هم می نویسیم. وقتی دقیقه به دقیقه ، از شکار تروریست ها در داستان چارلی ابدو مطلع می شوم ، مجذوب می شوم ، اما من هم می ترسم. این یک هجوم آدرنالین خالص است و در بدو ورود ، شما هرگز حساب نمی کنید. بیشتر و بیشتر ، صفحه دود در تمام طول روز به صورت ما پرتاب می شود. ایده این است که توجه خود را به چیزهای بی ربط یا حتی کاملاً سفیهانه متمرکز کنیم: ما در مورد امور رئیس جمهور و معشوقه اش صحبت می کنیم ، از شر داستان های Soral و Dieudonné خلاص می شویم. کوئینل به یک مسئله ملی تبدیل می شود. درباره علائم به ما گفته می شود ، اما به ندرت در مورد ویروس گفته می شود. در رسانه ها ، من هرگز در مورد چرایی چیزی نمی شنوم ، اما همیشه چگونگی ...
 
از آنجا که می گویید از رسانه های بزرگ احتیاط دارید ، از شبکه های اجتماعی ، توییتر ، فیس بوک چه استفاده ای می کنید؟
من البته از آن استفاده می کنم ، اما سعی می کنم همه چیزهایی را که از آن بیرون می آیند به ارزش اسمی در نظر نگیرم. فیس بوک را در نظر بگیرید: با افزودن کاربران فیس بوک ، سومین کشور جهان (sic) را بدست می آوریم. و این کشور گاهی اوقات بیش از حد واکنشی نشان می دهد که عکس زن شیردهی برداشته می شود زیرا این یک حمله ناشایست است. از طرف دیگر ، ما می رویم